به گزارش قدس آنلاین، آراستگی و تمیزی را همه پسندیده و به زیبایی و پاکی گرایش دارند. این موضوع در تعالیم اسلامی و سیره و روش رهبران معصوم(ع) آموزش داده شده است که همگان در عین سادگی و پرهیز از اشرافی گری، پاکی و آراستگی ظاهری را رعایت کنند و افراد در جامعه اسلامی از سیمای زیبا و دلپذیر برخوردار باشد.

گرایش به اسراف کاری و پوشیدن لباس‌های گران قیمت در برابر تهیدستی و بینوایی گروه‌های بسیار و دیگری ژنده‌پوشی و سیمایی نازیبا بودن به عنوان زهد و ساده‌زیستی از آن موارد انحرافی است که هیچکدام در رفتار و روش امامان مخصوصاً امام رضا(ع) دیده نشده است. آنچه از زندگی پیشوایان به ما رسیده و آنچه آن انسان‌های نمونه در رفتار و سیره خویش انجام داده‌اند، الگو و نمونه والایی برای آراستگی سیمای مردم، رعایت اصول زیبایی و بهداشتی و شکوه ظاهری جامعه اسلامی است.

از این رو در رفتار امام رضا(ع) آمده است که آن حضرت همیشه با ظاهری آراسته و زیبا در میان مردم ظاهر می‌شد و همگان از دیدن ایشان لذت می‌بردند. روزی گروهی از صوفیان به حضور ایشان آمدند و به آن امام بزرگ گفتند: مأمون درباره امری که خداوند بر عهده او گذاشته است، اندیشید و دریافت که شما اهل بیت(ع) از تمامی مردم به امامت و پیشوایی امت سزاوارترید. سپس به اهل بیت، نظر انداخت و دانست که تو از همه آنان شایسته‌تری، به همین دلیل بر آن شد تا امر خلافت به تو بازگردد. اکنون امت به پیشوا و رهبری نیازمند است که جامه‌اش خشن، طعامش ساده باشد، بر الاغ سوار شود و از بیمار عیادت کند. امام که تکیه داده بود، در این هنگام راست نشست و فرمود: یوسف منصب پیامبری داشت. قبای ابریشمی با تکمه‌های زر می‌پوشید و در مجلس فرعونیان بر پشتی‌های آنان تکیه می‌زد. وای بر شما جز این است که از امام، قسط و عدل خواسته شود؟ و اگر سخن گویند راست گوید و اگر حکم کند، بر قاعده عدل و داد باشد و اگر وعده کند، انجام شود. همانا خداوند لباس یا طعامی را حرام نفرموده است و آیه ۳۲ سوره اعراف را تلاوت فرمود. آیه‌ای که می‌گوید بگو چه کسی زینت الهی را که برای بندگانش پدید آورد و رزق پاکیزه او را حرام کرده است.

آنان چون به ترک دنیا و زهد صوفیانه انحراف یافته بودند و زهد اسلامی را با آراستگی ظاهری ناسازگار می‌دانستند چنین گفتند. امام(ع) در پاسخ آنان، آیه قرآن را تلاوت کرد که باید از نعمت‌های خدادادی بهره برد و نیز باید شکوه ظاهری جامعه اسلامی و انسان‌های دین باور را نگه داشته شود و جامعه اسلامی از افراد تمیز، منظم و آراسته تشکیل شود. از این رو این چنین بود که امام رضا(ع) همیشه خود را برای مردمان می‌آراست و با ظاهری آراسته در میان گروه ظاهر می‌شد تا انسان‌ها شاد شوند و هر گاه در خلوت خود به سر می‌برد، زهد می‌ورزید و بر خود سخت می‌گرفت.

انتهای پیام/